امام خامنه ای : من میخواهم در جامعه‌ی ما شأن تعلیم و تربیت همان شأنی بشود که اسلام قرار داده است. اینی که نقل شده است که فرمود: «من علّمنی حرفاً فقد صیّرنی عبداً»... همین است که انسان با آموختنِ از کسی، در واقع یک مرحله‌ای را پشت سر میگذارد که جا دارد به خاطر آن مرحله خود را بنده و خدمتگزار آن هدایت کننده و راهنما بداند و قرار بدهد
با توجه به اهمیت تعلیم و تربیت و تاکیدات امام خامنه ای در و دل یکی از کاربران که مشکل بسیاری از افراد این حوزه است را منتشر میکنیم ؛
وضع قوانین جدید نوسازی و تأخیر در ابلاغ، مسکوت نگه داشتن چندماهه مجوزها تا ابلاغ قانون جدید، بدون در نظر گرفتن شرایط با آمدن دولت سیزدهم و افرادی که پایبند به اصول نظام جمهوری اسلامی بودند، امید در دل مردم زنده شد.
و با کار ارزشمند درگاه مجوزها، کسب و کارها رونق بیشتری گرفت. اما بعضا مدیران کارنابلد و قوانین خلق الساعه بدون در نظر گرفتن شرایط، کار را برای مردم دشوار کرده و نقطه سیاهی بر عملکرد روشن و جهادی دولت خدمتگزار بود.
بر اساس قوانین سال های قبل، برای تأسیس مدرسه غیردولتی، ساختمان مناسبی با توجه به شرایط اعلام شده سازمان نوسازی مدارس، به واحد مشارکت های مردمی آموزش و پرورش منطقه معرفی می شد و آموزش و پرورش هم آن را به نوسازی مدارس تهران ارجاع می داد. ظرف یکی دوهفته، بازدید اولیه از مدرسه معرفی شده، توسط کارشناسان نوسازی مدارس انجام می شد و بعضا اشکالاتی مطرح می شد که برای مجوز نهایی باید رفع شود. بر اساس همان بازدید اولیه، مجوز مقدماتی صادر می شد و با آن مجوز راه اندازی توسط منطقه انجام و مدرسه با هویت مشخص شروع به فعالیت و ثبت نام و البته رفع ایرادات مطروحه می کرد.
برای امسال شرایط تغییر کرد و سازمان نوسازی مدارس اعلام کرد که دیگر مجوز مقدماتی صادر نمی کند و به یکباره مجوز نهایی داده خواهد شد. از یکم اسفند 1402 ساختمانی را اجاره کردیم و ماهانه 170 میلیون تومان اجاره پرداخت می کنیم. در 20 اسفند بازدید اولیه انجام شد و ایرادات مطرح و قرار شد رفع شود. تا حدود اواخر اردیبهشت پیگیر بودیم تا بازدید نهایی را انجام بدهند و می گفتند که تغییراتی در قانون ایجاد شده که هنوز ابلاغ نشده است.
لذا برای بازدید نهایی نمی آییم. اوایل خرداد بازدید نهایی انجام شد و الآن که 22 خرداد است هنوز مجوز به دستمان نرسیده و اجازه تابلو و ثبت نام نداریم. این وضعیت اسف بار برای صدها مدرسه هم هست. تا به الآن با یک میلیارد رهن و همچنین اجاره و هزینه تعمیرات نزدیک به یک و نیم میلیارد تومان و مجوزی که هنوز به دستمان نرسیده و اگر مجوز هم برسد مراحل اداری آموزش و پرورش هم زمان بر است، چه کسی جبران خسارات ما را می کند؟ آیا این حق الناس نیست؟ آیا ایجاد نارضایتی در بین مردم نیست؟ یک نفر در این ام القرای اسلامی نباید به داد ما برسد؟
