گروه فرهنگی صابرنیوز: رفتار اخیر حامد بهداد در واکنش به اظهارات داریوش ارجمند، نهتنها از نظر اخلاقی قابل دفاع نیست، بلکه نقطهای تاریک در کارنامه حرفهای او به حساب میآید. بهداد، به جای گفتوگوی متین و شفاف، زبان تند و طعنهآمیز را برگزید و بدون در نظر گرفتن شأن یک پیشکسوت، او را به نداشتن اخلاق حرفهای و حتی توان بازیگری متهم کرد.
داریوش ارجمند، با تمام نقدهایی که ممکن است به مواضع یا سبک بازیگریاش وارد باشد، بازیگری است ریشهدار، با دههها تجربه در سینما، تئاتر و تلویزیون ایران. ادبیاتی که بهداد به کار برد، نه تنها در شأن یک هنرمند نیست، بلکه نشانهای است از افول یک سنت ارزشمند: احترام به بزرگان و گذشتگان این عرصه.
شاید حامد بهداد قصد داشت از یک تصمیم حرفهای دفاع کند، اما مسیر بیان او از اساس اشتباه بود. آنچه در فضای عمومی منتشر شد، بیش از آنکه دفاع باشد، تخریب و بیاحترامی علنی بود — رفتاری که بیگمان از هیچ زاویهای با اصول حرفهای، اخلاقی و حتی انسانی قابل توجیه نیست.
امروز بیش از همیشه، ما نیازمند گفتوگو، مدارا و احترام متقابل در فضای فرهنگی هستیم؛ نه هیاهو، نه تخریب، و نه حذف. پیشرفت هنر بدون رعایت اخلاق، شاید پرسرعت به نظر برسد، اما بیریشه خواهد.